1. Φάση της αυξανόμενης έντασης

Στη διάρκεια της φάσης αυτής υπάρχει σχετικά μικρός βαθμός βίας που περιλαμβάνει σπρωξίματα, απειλές, λεκτικές προσβολές και απόδοση ευθυνών στο θύμα. Το θύμα μπορεί να προσπαθήσει να καταπραΰνει το θύτη με το να κάνει ό,τι αυτός θέλει, ή με το να μην βρίσκεται κοντά του. Ο θύτης προσπαθεί παράλληλα να απομονώσει το θύμα από τον οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό του περίγυρο με στόχο να το καταστήσει πλήρως εξαρτημένο απ’ αυτόν, για να μπορεί να το ελέγχει.

Το θύμα ζει σε ένα καθεστώς φόβου, παραβλέπει τις ανάγκες του και εστιάζει στο πως θα υποχωρήσει η ένταση, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Συχνά, εμφανίζει ποικίλες ψυχοσωματικές διαταραχές, απόρροια του έντονου στρες που βιώνει σε καθημερινή βάση.

2. Φάση της έκρηξης

Είναι η φάση στην οποία εκδηλώνεται το βίαιο ξέσπασμα. Ο θύτης μπορεί να προκαλέσει ζημιές στο χώρο (π.χ. να τα σπάσει όλα μέσα στο σπίτι), και μετά να επιτεθεί και να τραυματίσει το θύμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που το θύμα προκαλεί με τη συμπεριφορά του το βίαιο ξέσπασμα του θύτη, για να αποφορτίσει την κατάσταση, γιατί δεν αντέχει το στάδιο της έντασης.

3. Φάση της ηρεμίας

Ο θύτης μπορεί να εκφράσει τη μετάνοιά του και να γεμίσει με δώρα την σύντροφό του, να εκλιπαρεί τη συγχώρεσή του και να υπόσχεται ότι θα αλλάξει και δεν θα γίνει ξανά βίαιος.
Η φάση αυτή χαρακτηρίζεται και ως “μήνας του μέλιτος”.
Το θύμα αποφασίζει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση της και αρχίζει πάλι να εμπιστεύεται τον σύντροφό της. Η καλή του συμπεριφορά που μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες, έως και μήνες, δείχνει να δικαιώνει την απόφασή της. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για καλά σχεδιασμένη τακτική χειραγώγησης και ελέγχου.

Βασιλική Λιάφου
Επικεφαλής Επιστημονικής Ομάδας W.I.N. Hellas
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια